Według Wydziału Medycyny UFMG, WHO nie uważa syndromu oszusta za problem zdrowia psychicznego. Mimo że istnieją artykuły używające tej terminologii, właściwym byłoby powiedzenie, że to myśli lub uczucia oszusta. Obecnie problem ten zyskuje coraz większe znaczenie w badaniach z zakresu psychologii. Myśli oszusta związane są z osobami, które odniosły sukces w swoich projektach, karierach lub zdobyły uznanie, ale nie czują się zasłużone na ten sukces.

Myśli takie jak „miałem tylko szczęście” lub „jestem oszustem” dotykają osoby z tym zaburzeniem, które mają trudności z uznaniem swoich zalet. To sprawia, że często sabotują same siebie, prowadząc do destrukcyjnych procesów w swoich relacjach i karierach.

Dlatego napisaliśmy ten artykuł, aby pokazać Ci głębiej, czym jest ten „syndrom”, jakie są jego konsekwencje w życiu ludzi i jak hipnoza może pomóc. Sprawdź poniżej!

Czym jest „syndrom” oszusta?

Według Medical News Today, osoby z „syndromem” nieustannie wątpią w swoje osiągnięcia i umiejętności, bojąc się, że są oszustami. Pacjent z tym „syndromem” żywi negatywne myśli, deprecjonując swoją wartość, nieustannie porównując się z innymi i tworząc stałą zależność od publicznej oceny.

Ta zależność występuje, ponieważ jest to sposób, w jaki pacjent stara się uzyskać jakąkolwiek gwarancję swoich zalet. To generuje u pacjenta objawy, takie jak strach przed byciem odkrytym jako oszust i trudności w internalizacji swojego sukcesu. Nawet gdy jest doceniany przez innych, przypisuje swój sukces czynnikom zewnętrznym.

Rodzaje „syndromu” oszusta

Problem ten może przybierać różne formy. Najczęstsze z nich przedstawiamy poniżej:

• Perfekcjonista: Perfekcjoniści nigdy nie są zadowoleni i zawsze uważają, że ich praca mogłaby być lepsza. Zamiast koncentrować się na swoich mocnych stronach, skupiają się na wszelkich słabościach lub błędach. To zazwyczaj prowadzi do dużej presji na siebie i wielu poziomów lęku;
• Superbohater: Ponieważ ci ludzie czują się niewystarczający, czują się zmuszeni do pracy na maksimum swoich możliwości;
• Specjalista: Ci ludzie zawsze starają się nauczyć więcej i nigdy nie są zadowoleni ze swojego poziomu zrozumienia. Chociaż często są wysoko wykwalifikowani, deprecjonują swoje własne doświadczenie;
• Naturalny geniusz: Ci ludzie stawiają sobie zbyt wygórowane cele i czują się przytłoczeni, gdy nie osiągają ich za pierwszym razem;
• Samotnik: Ci ludzie są bardzo indywidualistyczni i wolą pracować samodzielnie. Ich poczucie własnej wartości często wynika z ich produktywności, dlatego często odrzucają oferty pomocy. Uważają proszenie o pomoc za oznakę słabości lub niekompetencji.

Przyczyny „syndromu” oszusta

Przyczyny tego problemu nie są jeszcze dokładnie znane, ale badania wskazują, że mogą dotykać więcej kobiet niż mężczyzn. Zgodnie z badaniem Georgia State University, kobiety, które mają potencjał, by być wybitne, mają w rodzinie członka uznawanego za najinteligentniejszego. W związku z tym w rodzinie mogą pojawić się porównania, które mogą przekonać kobietę, że nie jest wystarczająco zdolna, by osiągnąć wybitne poziomy inteligencji.

Nawet jeśli uzyskuje lepsze oceny i wyróżnia się w nauce, z uznaniem akademickim i nauczycieli, wpływ braku uznania w rodzinie może być większy niż uznanie ze strony innych. Może to sprawić, że w niektórych momentach zacznie kwestionować swoją inteligencję i swoją wiarygodność zdobytą dzięki wysiłkowi.

W wiadomości BBC Michelle Obama przytacza kilka relacji ze swojego życia, które pokazują, jak stygmaty rasy, płci i zdolności mogą wywoływać negatywne myśli u ludzi. Zobacz poniżej:

„Dostać się na elitarną uczelnię, gdy twój doradca zawodowy w szkole mówił, że nie jesteś wystarczająco dobra, gdy społeczeństwo postrzega czarnoskóre dzieci lub dzieci z obszarów wiejskich jako ‘nieprzynależące’… Ja, i wiele innych dzieci jak ja, wchodziłyśmy tam niosąc stygmat”, powiedziała była pierwsza dama Stanów Zjednoczonych Michelle Obama podczas ostatniej wizyty w Wielkiej Brytanii.

„Dziś młodsze dzieci nazywają to syndromem oszusta. Czują, że nie pasują, że nie należą. Musiałam ciężko pracować, aby przezwyciężyć to pytanie, które (wciąż) zadaję sobie: ‘czy jestem wystarczająco dobra?’. To pytanie prześladuje mnie przez dużą część mojego życia. Czy jestem gotowa na to wszystko? Czy jestem gotowa, aby być pierwszą damą Stanów Zjednoczonych?”

Badanie w PMC pokazuje przewagę przypadków wypalenia zawodowego i „syndromu” oszusta wśród mężczyzn studiujących medycynę. Innymi słowy, wciąż trudno jest określić, czy ten syndrom manifestuje się z powodu specyficznych kwestii demograficznych, takich jak płeć.

Na podstawie tych relacji możemy już mieć pojęcie o konsekwencjach tego syndromu w życiu pacjentów, ale przeanalizujmy to głębiej.

Jakie są konsekwencje „syndromu” oszusta?

Ponieważ „syndrom” nie pozwala pacjentowi mieć świadomości swoich możliwości i dostrzegać jedynie ograniczenia, może on napotykać trudności w posiadaniu ambicji i dążeniu do bardziej wymagających projektów w swoim życiu. Nawet jeśli osiągnie chwalebną karierę akademicką lub zawodową, stabilny związek i uznanie innych, osoba ta może wciąż być nieszczęśliwa, wierząc, że nie zasługuje na żadną z tych rzeczy.

Dlatego autossabotage jest powszechna wśród osób z „syndromem”, które kończą swoje związki, sądząc, że nie są wystarczająco dobre dla swoich partnerów, lub decydują się na prostszą karierę, która nie odpowiada ich prawdziwemu potencjałowi.

Co więcej, osoba ta może cierpieć na lęk i strach związany z możliwością niepowodzenia. Niepowodzenie mogłoby doprowadzić do tego, że osoba ta zostałaby „odkryta” jako ktoś, kto był tylko nadmiernie doceniany, i to może prowadzić do tego, że pacjent nie będzie w stanie oderwać się od pracy, obawiając się, że zrobił coś źle.

A teraz, jak pacjent może uzyskać pomoc w walce z tym „syndromem” i zacząć dostrzegać swoją wartość? Sprawdź poniżej!

Jak hipnoza może pomóc?

Według Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego (APA), przy niewielkich uwagach od Brazylijskiego Towarzystwa Hipnozy (SBH), hipnoza może być zdefiniowana jako stan świadomości [intencjonalnie wprowadzony], który obejmuje skoncentrowaną uwagę i zmniejszoną świadomość peryferyjną, charakteryzujący się większą zdolnością do reagowania na sugestie. W tym stanie osoba jest prowadzona do doświadczania zmian w odczuciach, postrzeganiach, myślach lub zachowaniach [ukierunkowanych na cel].

Dzięki hipnozie osoba staje się bardziej otwarta na nowe doświadczenia, ponieważ zmniejsza lęk pacjenta i zwiększa jego relaksację. Pacjentowi łatwiej jest w stanie transu uzyskać dostęp do i zrozumieć wyzwalacze, które sprawiają, że czuje się jak oszust. W ten sposób pacjent staje się bardziej skłonny do refleksji nad myślami, które ma na temat swoich możliwości i lepiej akceptuje wskazówki terapeuty.

Przygotowaliśmy kilka wskazówek, które terapeuta może wykorzystać, zgodnie z verywell mind, aby pomóc swojemu pacjentowi. Zobacz poniżej:

• Podziel się swoimi uczuciami. Porozmawiaj z innymi o tym, jak się czujesz. Te irracjonalne przekonania mają tendencję do gnicia, gdy są ukryte i nie są omawiane;
• Skup się na innych. Chociaż może to wydawać się sprzeczne z intuicją, spróbuj pomóc innym osobom w podobnej sytuacji. Jeśli zobaczysz kogoś, kto wydaje się dziwny lub samotny, zadaj tej osobie pytanie, aby włączyć ją do grupy. W miarę praktykowania swoich umiejętności zyskasz pewność siebie;
• Oceń swoje umiejętności. Jeśli masz stare przekonania o swojej niekompetencji w sytuacjach społecznych i wydajności, dokonaj realistycznej oceny swoich umiejętności. Zapisz swoje osiągnięcia i to, w czym jesteś dobry, i porównaj to z własną samooceną;
• Rób małe kroki. Nie koncentruj się na robieniu rzeczy doskonale, ale rób je w rozsądny sposób i nagradzaj się za działanie. Na przykład, w rozmowie grupowej, wyraź swoją opinię lub podziel się swoją historią;
• Kwestionuj swoje myśli. Zaczynając oceniać swoje umiejętności i podejmując małe kroki, kwestionuj, czy twoje myśli są racjonalne. Czy to ma sens, że jesteś oszustem, biorąc pod uwagę wszystko, co wiesz?
• Przestań się porównywać. Za każdym razem, gdy porównujesz się z innymi w sytuacji społecznej, znajdziesz jakąś wadę w sobie, która podsyca uczucie, że nie jesteś wystarczająco dobry lub że nie przynależysz do tej grupy. Zamiast tego, podczas rozmów, skup się na słuchaniu tego, co mówi druga osoba. Bądź szczerze zainteresowany, aby dowiedzieć się więcej;
• Używaj mediów społecznościowych umiarkowanie. Wiemy, że nadmierne korzystanie z mediów społecznościowych może być związane z uczuciami niższości. Jeśli spróbujesz przedstawić w mediach społecznościowych obraz, który nie odpowiada temu, kim naprawdę jesteś lub który jest niemożliwy do osiągnięcia, tylko pogorszy to twoje uczucie bycia oszustem;
• Przestań walczyć ze swoimi uczuciami. Nie walcz z uczuciami braku przynależności. Zamiast tego spróbuj się do nich przychylić i zaakceptować je. Tylko wtedy, gdy je uznasz, możesz zacząć odkrywać podstawowe przekonania, które cię powstrzymują;
• Odmów pozwolenia, aby to cię powstrzymało. Niezależnie od tego, jak bardzo czujesz, że nie przynależysz, nie pozwól, aby to cię powstrzymało przed dążeniem do swoich celów. Kontynuuj i odmawiaj bycia zatrzymanym.

Dzięki tym dobrym praktykom zastosowanym przez osobę możliwe jest, że uda jej się zwalczyć „syndrom” oszusta i jego skutki w swoim życiu. W tym celu terapeuta przygotowany do wykorzystania hipnozy może wzmocnić swoje działania i lepiej wspierać swoich pacjentów, pomagając im radzić sobie z emocjonalnymi objawami „syndromu” i ułatwiając pacjentowi akceptację jego stanu.

Jeśli podobał Ci się ten materiał i chcesz dowiedzieć się więcej o tym, jak hipnoza może być pomocna w różnych problemach emocjonalnych, pobierz nasz darmowy e-book „Kompletny przewodnik po auto-hipnozie dla profesjonalistów w dziedzinie zdrowia”.